21 Ekim 2011 Cuma

manzaradan parçalar-baba ve oğul

Artık,bir aptalı kendi kendime aşağılarken,lokantada garsona itiraz ederken,üst dudağımın derisiyle oynarken,bazı kitapları bitirmeden bir köşeye atarken,kızımı öperken,cebimden para çıkarırken,şakacı ve mutlu bir tavırla birileriyle selamlaşırken,kendimi onu taklit ederken yakalıyorum.Elimin,kolumun,bileklerimin ya da sırtımdaki benin onunkine benzemesi değil bu.Beni korkutan,ürperten ve çocukluğumdaki ona benzeme özlemini hatırlatan bir şey : Her erkeğin ölümü babasının ölümüyle başlar..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder